Kan kokuyordu
toprakların
Yaşama inat
ölüm
akıyordu sularından
Kaç asırdır sürüyor kavgan
Kaç asırdır bataklığına kapılıyor insan
Kin dolusun
Kan dolusun
Kızıllıklara bürünmüşsün
Ölüm sıradandır topraklarında
Yaşamaksa
en hoyrat
savaş
Can alır
Can verirsin
Sebepsiz yere
Analar evlatlarına,
Çocuklar babalarına hasret
Kaç sevdayı yarım bıraktın
Kaç umudu söndürdün!
Kan kokuyordu toprakların
Ölülerin bedeni çürümüş
Mezar taşı olmayan
toprak içerisinde
Elbet saltanatlar
yıkılır!
Ve bütün kötülükler
son bulur…
Şair yazar
tarihin kara lekesini
Bir türkü yüreğini
paramparça eder
Kan kokuyor toprakların
Asırlardır zülmediyorsun
Elbet bitecek bu
kavgalar!
Alaşağı edilecek karanlığın!
İşte o zaman baharı getirecek
Kelebeklerin
kanat
çırpışları
Çiçek kokusu
saracak topraklarını
Herkesin bir mezar taşı olacak
Şairler
güzellikleri yazacak
Türküler
mutluluğa yazılacak…
