Hoşça kalın!
Rüzgarıma avunup beni öylesine estiren…Kendimi bulmak ve hiç rüzgara kapılmadan arkasında koşuşturmak…
Bulmalıyım…
Yaklaştım!
Biraz yakın?
Biraz korkunç!
Seni bırakıp kendime kavuşmalıyım. Sonrasında tekrar dönerim belki…
Bu olanaksız!
Kendime koşmak ve sana dönmek arasındaki uçurumda yabancılaşıyorum.
Onunla güldüm; sorgulamadı bile.!
Bendeki hissizliğin arasına konmadan aldandı!
Gelmedi.
Belki de kavuşabilirdim onunla kendime…!
Koşuyorum.
Yetişemiyorum!
Hızlı sayılmaz! Kavuşmak hâlâ yakın!
Onu bulmalıyım…
Ama onu bulamıyorum…!
ONU BULMALI
